Dag 3, Donderdag 21 juli 2005

Dag: 3

Route: Wedren, Nijmegen, Malden, Molenhoek, Mook, Middelaar, Milsbeek, Breedeweg, Groesbeek, Berg en Dal, Nijmegen, Wedren.



Start: Vandaag wordt een bijzondere dag. Plan was om het eerste stuk met Bill mee te lopen. We arriveren wat vroeger dan normaal op de Wedren, maar vertrekken uiteindelijk als vanouds rond 06.30 uur, zonder Bill (maar gelukkig zit Rinus in ons complot).


Dag 3, here we come!

Eerste rust: De bedoeling was om door te lopen tot de eerste militaire rust, maar dat blijkt te ver te zijn. Om (mentale moment) taferelen als gisteren te voorkomen eten we in Malden onderweg een soepje.

Nog voor de militaire rust doemt Rinus ineens op. Bill loopt bij hem en ik vraag of hij een stukje bij ons blijft omdat we het redelijk zwaar hebben. Dat dit een smoesje is om te zorgen dat hij bij ons blijft, daar zal hij snel genoeg achter komen. Want wat Bill niet weet is dat hij door Omroep Gelderland de Zilveren Gladiool uitgereikt zal krijgen voor alles wat hij tijdens de afgelopen 24 Vierdaagses voor iedereen heeft gedaan. Hij loopt dit jaar zijn 25e en het werd hoog tijd dat hij eens flink in het zonnetje gezet werd. Marlies van Omroep Gelderland staat al op ons te wachten!


Bill krijgt de Zilveren Gladiool uitgereikt door Omroep Gelderland voor alles wat hij onderweg voor anderen doet!

Bill is overdonderd door het gebaar, trots als een pauw op zijn Zilveren Gladiool en voegt ongemerkt de term "Ik heb een steentje in m'n schoen" toe aan ons Vierdaagse Vocabulaire. Wij zijn trots op hem en maken hem nagenoeg gek door, zodra we de kans krijgen, achter hem te gaan lopen zingen: "Bill die heeft de Zilveren Gladioooool!" Mensen kijken vol bewondering naar het speldje op zijn borst, en spontane ovaties en felicitaties zijn niet van de lucht. Zijn Vierdaagse is bij deze onvergetelijk gemaakt! En hij heeft het meer dan verdiend!

Tweede Rust: Veel te snel is daar de militaire rust alweer. We laten Bill verder lopen met zijn eigen wandelvrienden in zijn eigen wandeltempo. We eten even snel wat, maken een sanitaire stop op de heerlijk schone toiletten, Tanja ontwaart nog een miniblaartje dat wordt afgetaped en dan gaan we snel weer verder. We moeten nog een heel eind vandaag!


Natalia op de eerste militaire rustplaats van vandaag....


Een miniblaartje, de moeite van het vermelden eigenlijk niet waard....

Derde Rust: Papa en Mama Sunny bellen dat ze in Milsbeek zitten. We lopen door tot Middelaar waar midden in een weiland een rustplaats opdoemt. De stoelen zien er zo verleidelijk uit dat we besluiten er 5 minuutjes gebruik van te maken!

Vierde rust: Volkomen toe aan zitten en eten komen we aan in Milsbeek. Maar dan belt mama dat het onmogelijk was er met de auto te komen. Ze zitten in het volgende dorp Breedeweg. Sunny is een mentale inzinking nabij. Eens te meer blijkt in hoeverre je zo'n Vierdaagse eigenlijk met je hoofd loopt. Maar Gerard blijkt een held, stopt haar een mueslireep toe en roept heldhaftig: "Bek dicht en doorlopen!" En hoewel hij tot nu toe ook moeilijk gehad heeft lijkt Sunny's zwakte hem juist weer sterk te maken en met ongekende vaart stampen we de heuvel tussen Milsbeek en Breedweg op. Eenmaal boven besluiten we dat deze voortaan de Dondersheuvel zal heten. En eenmaal die heuvel over is Breedweg nog maar een stukje. Maar toch worden onze verzorgers in eerste instantie begroet met een snibbig: "Willen jullie dat N O O I T MEER DOEN!" Om het vervolgens goed te maken met een lief: "Hallo papa en mama!".


Milsbeek, tot volgend jaar! ;-)

Vijfde rust: Vlak voor de Zevenheuvelenweg nemen we nog snel een biertje in Groesbeek. De bingodames komen nog voorbij gedanst en geestelijk bereiden we ons voor op de klimmen en dalingen!


Hier is maar 1 woord van toepassing: BINGO!!!!

Zesde rust: Wij begrijpen maar niet waarom iedereen altijd zo zeurt over die heuvels. Het voelt fantastisch om, na 3 dagen wandelen, even wat andere spieren te gebruiken. Voor de achillespees van Natalia zijn vooral de heuvels op een verademing! Bovendien staat de hele Zevenheuvelenweg stampvol met publiek, muziek en gezelligheid.


Natalia stapt dapper de heuvels over!


En NOG zo'n molshoop....


Chica's op de Zeven Heuvelenweg!


Donders, wat een lekkere kerel loopt daar naast Tanja!

En dan aan het eind van de heuvels in Berg en Dal staat het voltallige Dutch Dream Team ons op te wachten. We worden het terras opgetrokken en moeten verplicht bier drinken, dansen en herrie maken met de door hen uitgedeelde ratels. Wat een feest! Wat een gekkenhuis. Wat een toppers! Tot 15.45 uur blijven we bij ze, maar omdat we zeker nog 5 km moeten besluiten we door te lopen. Het team blijft nog even....


Het hele Dutch Dream Team staat ons op te wachten bij de laatste kroeg in Berg en Dal!


Als dank voor hun hulp bij onze actie mogen de jongens een sticker plakken!


En nog een......


En nog een.....

Eerste biertje: We zien Leon, die staat tussen Plasmolen en Milsbeek staat te lellebellen in een tuin met nietsvermoedende toeschouwers. Hij besluit het door hen uitgedeelde bier met ons te delen, hoewel die mensen daar niet echt blij van lijken te worden. Het kan ons niet schelen, het bier smaakt ons prima!

Hoogtepunt: Vandaag kent 2 hoogtepunten. De uitreiking van de Zilveren Gladiool is moment waar we lang naar uitgekeken hebben en wat door samenwerking met Rinus perfect verloopt. Veel onverwachter en spontaner (voor ons dan tenminste) is de laatste stop in Berg en Dal. Hier hadden we niet op gerekend, maar die gasten van het Dutch Dream Team laten ons minstens 3 kwartier vergeten dat alles inmiddels pijn doet! Het zijn de meesters in het bouwen van een feestje!

Dieptepunt: Het mentale moment als blijkt dat papa en mama Sunny niet in Milsbeek maar in Breedeweg staan. Gelukkig komt Sergeant Majoor Donders to the rescue!

Pijn?: Hoewel het feestje in Berg en Dal fantastisch was is het laatste uur een hel. Alle truken worden uit de kast getrokken om Natalia in beweging te houden. Lachen, huilen, steunen en liegen. Sunny liegt als nooit tevoren dat we nog maar 1 keer links hoeven... Iedereen loopt ons voorbij, maar nooit zonder een opbeurend: "Kom op meiden!" Gerard en Tanja helpen elkaar door het laatste uur heen. We danken de organisatie dat ze geen actieve dopingcontroles toepassen. De voorraad Ibuprofen bereikt zijn absolute dieptepunt. Geloof niet alleen wat je ziet op SBS6. De Vierdaagse lopen betekent ook regelmatig dat je tot op je tandvlees verder moet en dat je onderweg 3 keer dood gaat. Hoge toppen en diepe dalen volgen elkaar op dag 3 niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk op!


Nog even wat lellebellen met Leon...


We zijn er ECHT bijna....

Nieuwe vrienden: De Bingo-meiden uit het Oosten des lands. We zien ze steeds maar kort, maar wij vinden het toppers. Om over de mannen van het Dutch Dream Team nog maar te zwijgen....

Helden van de dag: Omdat we Bill net na de uitreiking tot Held van de Week hebben uitgeroepen is de titel voor Helden van de Dag nog beschikbaar voor de Dutch Dream Teamers. Met recht kerels om van te dromen!

Finish: Dat laatste uur zal ons nog wel een tijdje heugen. Maar des te groter is de overwinning op onszelf als we toch weer voor 1700 uur onder de New Balance vlag doorlopen! We hebben het WEER geflikt!

En nog een paar foto's die we vandaag maakten:


Leuk dat jullie geSMSt hebben meiden!


Frans zorgt voor de nodige afleiding onderweg....