4daagse chica's: Dag 1, Dinsdag 19 juli 2005

Dag: 1

Route: Wedren, Waalbrug, Lent, Bemmel, Elst, Valburg, Slijk-Ewijk, Oosterhout, Lent, Waalbrug, Wedren.

Start: 06.00 uur. Na een stevig ontbijtje thuis en een snelle kop koffie op de Wedren begroeten we onze Coach, zien we eindelijk de veelbesproken fietsbel en daar gaaaaan we!

Eerste Rust: De eerste Militaire rust vlak voor Bemmel. We zitten mooi op schema. Even zitten en weer verder hobbelen!

Tweede Rust: Bij de Rijkerswoerdse plassen, daar waar de "vijftigers" onze weg weer kruisen staat een cafeetje waar we willen gaan zitten. Bill en zijn Brandweermannen blijken ook aanwezig te zijn. Gezellig! Natalia haar achillespees blijkt toch pijnlijker dan we dachten en Phia is zo aardig te proberen daar wat aan te doen. Nog even plassen en weer in de benen! Na Elst kopen we nog snel een ijsje, maar dat telt niet mee als rust wat ons betreft!

Derde rust: Op een rotonde net na Valburg zitten papa en mama Sunny op ons te wachten. De auto staat, dankzij een welwillende politie-agent 1 meter verderop. Papa doet zijn GI-Joe imitatie met een Zwitsers zakmes omdat de blikopener nog thuis op het aanrecht blijkt te liggen. We delen nog een appeltje uit aan de voorbij trekkende Angels en vervolgen onze tocht!

Vierde rust: Vlak voordat we de dijk naar Lent opdraaien zitten onze TOP verzorgers weer. Mama heeft een klein jongetje zover gekregen dat hij onze stickers uitdeelt aan alle lopers. Als Natalia iets later aankomt krijgt ook zij zo'n mooie sticker waar ze zelf op staat! Ook Bill komt er weer aangelopen en maakt eindelijk kennis met papa en mama Sunny. Over minder dan een uur zullen we in Lent aan het bier staan! Als dat je niet op de been houdt....Maar voorlopig moeten we dat dijkje nog wel over. Gerard helpt Tanja er overheen, Bill Natalia en Sunny is overgeleverd aan Frans (wat een straf....).

Vijfde rust: Rond 16.00 uur zijn we eindelijk in Lent. We begroeten daar biervriend Hans van Cafe Waalzicht, die Sunny nog kent van vorig jaar. Maar bij Cafe de Zon aan de overkant kunnen we op het terras zitten. Een paar Dutch Dream Teamers en de Pink Angels voegen zich bij ons, Maarten komt nog even langs voor z'n beloofde voetmassage en hij stelt Sunny nog voor aan Chris. Tot 16.30 uur is het feest! Maar dan moeten we echt gaan, anders zijn we nog te laat binnen.

Maarten's voetmassage in Lent

Op de Waalbrug herkent Natalia Geurt en Patrick van eerder die dag. Geurt blijkt al 20 km op z'n sokken te lopen omdat zijn schoenen een half maatje te klein waren. Gelukkig had hij vandaag besloten niet z'n Donald Duck sokken aan te trekken! En na wat mentale steun van Natalia komt ook hij (net als wijzelf overigens) op tijd binnen!

Eerste biertje: Voor Sunny en Gerard al bij de eerste rust. Natalia en Tanja wachten keurig met de alcohol tot we in Lent zijn!

Hoogtepunt: De laatste stop in Lent. Na een dijk waar geen einde aan lijkt te komen en de bedriegelijke spoorbrug die net iets teveel op de Waalbrug lijkt waar je heen moet ben je zo blij als een kind met een biertje!

Dieptepunt: De rits van het jasje van Natalia begaf het en Sunny brak zowaar een nagel, maar om dat nou dieptepunten te noemen.... Het ging gewoon lekker, het was natuurlijk ook pas de eerste dag!

Pijn?: De achillespees van Natalia zeurt een beetje. Maar zelfs als ze bijna binnen is en het eigenlijk steeds erger wordt, vindt ze het verlenen van mentale steun aan Geurt belangrijker. Dus zoveel pijn kan het nooit gedaan hebben ;-)

Nieuwe vrienden: De mannen van het Dutch Dream Team kenden we eigenlijk alleen van internet en een korte ontmoeting op zondagavond. Maar nu we ze in Lent aan het werk gezien hebben weten we het zeker! Dit zijn onze nieuwe vrienden!
En natuurlijk Geurt en Patrick. Als Geurt op de Wedren een poging doet, na eerst een half uur voor dood op een bankje gelegen te hebben, om op te staan en te gaan lopen (waarbij hij steun zoekt bij zo ongeveer elke vuilnisbak die er staat) moeten we erg om hem lachen en denken we zeker te weten dat hij en z'n vriend morgen niet aan de start zullen verschijnen!

Held van de dag: Sergeant Majoor Donders (maar wij mogen Gerard zeggen). Een paar maanden geleden is hij door z'n rug gegaan en dat heeft er op de een of andere manier voor gezorgd dat zijn rechterbeen bijzonder pijnlijk is. Na weken van fysiotherapie en twijfel of hij wel of niet moest starten stond hij er vanmorgen gewoon toch! We twijfelen niet aan het feit dat hij pijn gehad heeft, maar wij hebben er in ieder geval weinig van gemerkt! Hij bleef gewoon lekker meedoen met dom lullen en die ene poot ging ook nog gewoon voor de andere!

Finish: Net op tijd komen we binnen (maar het is tenslotte geen wedstrijd). We puffen uit en drinken bier op de Wedren met al onze nieuwe vrienden. Vierdaagsevriend Bart komt nog even de voetjes masseren en dan gaan we moe maar voldaan terug naar het huis van Eus om een paar flinke borden met pasta en rode saus klaar te maken en te verorberen. One down, three to go!