Dag: 4
Route: Wedren, Nijmegen, Overasselt, Linden, Beers, Cuijk, Mook, Molenhoek, Malden, Via Gladiola, Wedren.
Start: Nog rustiger dan de afgelopen dagen drinken we koffie op de Wedren. We moeten er nog even inkomen en om 06.45 zijn we klaar voor de start. Maar dan komt Gerard erachter dat zijn startkaart nog in de tent ligt. Hij moet op en neer naar de Camping. Wij besluiten vast vooruit te lopen omdat het tempo het eerste uur toch niet al te hoog zal zijn.
3 down, 1 to go!
Dronken studenten moedigen ons 's morgens om 06.45 nog aan...
Maar pas na anderhalf uur worden we door hem ingehaald. Op het moment dat wij een Edet-momentje ingelast hebben, en Tanja haar wandelschoenen voor haar slippers aan het verruilen is in verband met TE pijnlijke kleine teentjes. Gerard zelf heeft er dan pas 70 minuten effectieve looptijd opzitten.
Die schoenen doen pijn, ik ga verder op de slippers! (Maar we moeten nog minstens 25 km!!!)
Eerste rust: Weer wijzigen we onze plannen om een mentaal momentje te voorkomen. Bij Cafe Harten 2 in Hatert ploffen we neer voor een dosis caffeine. We zijn er zo blij mee dat we de koffiedames ter plekke uitroepen tot Heldinnen van de dag!
Heldinnen van de dag!
Tweede Rust: Veel later dan verwacht bereiken we het eerste afspreekpunt met onze TOPverzorgers. Inmiddels regent het, dus van lekker ontspannen rusten is geen sprake. Sunny wordt redelijk onrustig van het late tijdstip en spoort iedereen aan zo snel mogelijk weer in beweging te komen. We moeten namelijk nog wel een kilometertje of dertig....
Derde Rust: Overasselt laten we snel achter ons en in een moordend tempo stampen we de dijk over op weg naar Linden. Het regent nog steeds. Broer Eus heeft beloofd dat hij ons aan het eind van de dijk soep zou komen geven zodat papa en mama Sunny vast hun plekje op St. Annastraat veilig konden stellen. Omdat het regent heeft hij het campinggasje in z'n achterbak gezet en daar staat 'ie met de blik op "het is toch niet raar dat ik in de kofferbak in een pannetje soep sta te roeren" onze lunch te verwarmen. Briljante actie broertje!
Soep in de regen...
Vierde rust: We houden het moordende tempo aan tot Linden en denderen langs al het moois wat de bewoners daar in hun tuintjes gezet hebben en hebben geen tijd om er foto's van te maken. Wel jammer, want er is weer een hoop werk van gemaakt. Maar de kerktoren van Beers lacht ons vanuit de verte al toe. We moeten verder. Het besef dat we puur op pijnstillers lijken te lopen komt als Sunny roze olifanten ziet vliegen. Dus daar kwam dat giechelige gedoe vandaan. Er moeten keuzes gemaakt worden. Meer pijnstillers of bier? De keuze valt op de laatste mogelijkheid en in Beers gooien we de eerst unit van vandaag achterover. En dan op naar Cuijk, want daar zitten Gerard z'n zus en z'n zoontje al op ons te wachten!
Het eerste biertje van vandaag wordt gedronken bij het tweede cafe in Beers!
Vijfde rust: De zus van Gerard blijkt ook over enorme verzorgende capaciteiten te beschikken en we laten het ons graag welgevallen. Bovendien steelt Gino steelt alle harten als hij even de rugzak van papa wil proberen. Volgend jaar mag je zelf meelopen topper! Nu nog snel even die pontonbrug over en dan kunnen we aan de allerlaatste etappe beginnen!
Het ontvangstcomite in Cuijk.
Gino met de rugzak van papa.
Gerard met z'n zoon.
Cuijk is echt FANTASTISCH!! Wat een sfeertje... ongekend!
Daar komt 'ie aan......
De pontonbrug over de Maas. Heerlijk voor je voeten die grove ribbels (not)
En van de overkant bekeken...
Eerste biertje: Het eerste biertje drinken we vandaag in Beers, maar dit zal zeker niet de laatste zijn. In Cuijk bij rust vijf nemen we nummer twee en vanaf Cuijk zijn ze niet meer te tellen. Overal komen we Dream Teamers tegen, het aloude biersletten wordt weer van stal gehaald en op alles moet op gedronken worden. Vooral op het feit dat we er bijna zijn. We gaan het halen! De Via Gladiola wordt van ons!
Dutch Dream Teamer Martien wacht ons in Mook op met biertjes...
Hoogtepunt: Vanaf het moment dat we na Malden de kruising overstappen en ons daadwerkelijk op St. Annastraat bevinden kunnen we niet meer stoppen met lachen. Zijn het de pijnstillers? Komt het door het vele bier? Of zijn we gewoon dronken van geluk dat de hele puzzel van de maandenlange trainingen en de pijn van de afgelopen dagen hier in elkaar lijkt te vallen. Hier hebben we het voor gedaan. Via Gladiola wordt wat ons betreft het komende uur omgedoopt in Via Chica!
Wat een mensenmassa...
Wat nou Via Gladiola, vandaag is het de Via Chica!
Onze ouders staan her en der verspreid op ons te wachten en allemaal barsten ze zowat uit elkaar van trots. We ontvangen gladiolen, rozen, zonnebloemen, balonnen in de vorm van een beker met grote oren en hier en daar drinken we nog maar een biertje. We lopen nog een tijdje achter Bill aan, wiens fietsbel overuren maakt en genieten samen met hem van een fantastisch eind van een fantastische Vierdaagse.
Chica mama knapt bijna uit elkaar van trots!!! En terecht!
En ook papa en mama Natalia zijn er weer!
Bill wordt aan alle kanten herkend van TV. De fietsbel maakt overuren en hij geniet met volle teugen!
Dieptepunt: Maar dan, als we bijna afslaan richting de Wedren is Sunny op slag nuchter. Ineens overvalt haar het besef dat ze bij de laatste controlepost haar knipkaart niet uit de portomonnee heeft gehad. Een snel vergelijk met de kaart van Gerard laat inderdaad 1 knipje minder zien. Paniek maakt zich van haar meester. Spoedoverleg volgt. Wat is wijsheid. Teruglopen met de kans te laat binnen te zijn? Er zijn foto's van de hele Via Gladiola, Cuijk en Beers, zou dat als bewijsmateriaal kunnen dienen? Ineens staan er midden op de weg vanuit het niets 2 medewerkers van de organisatie. Een snel overleg volgt, maar volgens de mannen zal het geen probleem zijn. Gewoon doorlopen en inleveren is het devies. Echt geloofd wordt het niet, maar goed, als zij het zeggen... we gokken het er maar op.
Pijn?: Tanja heeft zoveel last van haar kleine teentjes in de wandelschoenen dat ze na 10 km besluit op slippers verder te gaan. En de Achillespees van Natalia blijft een hekel punt. Vooral als er tijdens de stop op St. Annastraat iemand op haar hak gaat staan. De moordneiging staat met hoofdletters in haar ogen, maar wederom vermant ze zich dapper en vergeeft ze het meisje haar stommiteit.
Nieuwe vrienden: De hele Via Gladiola staat VOL met nieuwe vrienden. AL deze mensen zijn gekomen voor ONS! Daar zijn we van overtuigd. Bovendien is de hele wereld vandaag onze vriend, want wij hebben gewonnen! Wij hebben het geflikt! Het is ons echt gelukt! (De mensen die er echt voor ons zitten zien we allemaal (op Peter na dan, zie Vierdaagse Vocabulaire)).
De Via Gladiola is een GEKKENHUIS....
Wandelkampioenen....
Ineens staat 'ie in levende lijve voor m'n neus. Chatvriendje Christoffel geeft me 3 dikke zoenen en een gladiool en weg is 'ie weer!
Helden van de dag: Natuurlijk zijn we vandaag vooral zelf de Helden van de Dag, maar de koffiedames van Cafe Harten 2 hadden de titel vanmorgen al ingenomen.
We kunnen niet meer stoppen met lachen! Wat geeft dit een ENORME kick!!!
Finish: Gerard loopt samen met Gino op de finish af. Volgend jaar samen naar de 30 km tentjes voor een medaille voor Gino?!?! En wat de Chica's betreft: Als 3 kleine kinderen zo blij staan we vandaag te juichen onder de New Balance vlag. Die glimlach komt vandaag niet meer van onze gezichten af! Sunny levert met het zweet in de bilnaad haar knipkaart met 1 knipje te weinig in, maar geen haan die ernaar kraait. Het kroontje wordt opgespeld. Mission completed! En als we later aan het bier zitten op de Wedren komt Bill nog met een verrassing. In hoogst eigen persoon speldt de held van de week de Vierdaagsekruisjes uit de Souvenirshop bij Natalia en Tanja op. Op een echte hadden ze niet trotser kunnen zijn!
Gino loopt het laatste stukje met papa mee....
Nog een keer de hoek om op de Wedren...
En dan is alle leed ineens geleden!
De langverwachte FINISH
So glad we made it.......
In de rij voor de medaille....
Daar is 'ie dan.... het Kroontje!
En dan heeft Bill nog een kleine verrassing....
Wat is 'ie MOOI!!!!
Op een echte was je niet trotser geweest!
En dan is het tijd voor waar de Wedren voor bedoeld is. Napraten, nagenieten, bier drinken, huilen, zoenen, de verhalen een tikkeltje aandikken en na 4 dagen roepen dat je dit noooooit meer zal doen de twijfel laten toeslaan. Want DIT is toch wel fantastisch, DIT wil je toch niet meer missen....
Gerard praat nog even na met z'n zus....
Doe nog een keer die befaamde voetenmassage Billy!
Bart doet er nog een schepje bovenop!
Foto's die we verder vandaag nog maakten:
Als Bill dit ziet....
Soms is regen best leuk!
In Beers worden nog even de schoenen gepoetst....
Het muurtje in Mook waar ik vorig jaar ziek lag te zijn. Bill heeft me toen gered, nu huppel ik er fluitend voorbij!
He, ik dacht dat jij geen bloemen wilde.....
De lollifant en de muts, wat een lekker stel!
Deze mannen maakten me erop attent dat ik mijn medaille verloor.... HELDEN van de dag!
Zo'n kruisje moet natuurlijk WEL opgespeld worden Paul!!
