Kooikertocht, Wieringen, 25 km

Vroeg op, Natalia onderweg oppikken en fijn een stukje rijden naar Wieringen (bovenin de kop van Noord Holland, vlakbij Den Helder). Keurig om half negen, zoals afgesproken, melden we ons bij marsleider Bill. En hoewel hij twee van de drie chica's nog helemaal niet kent wordt er al volop gezoend. Inschrijven, betalen, nog een snelle kop koffie, een preventieve sanitaire stop en hollen maar! Het is vandaag Moederdag en Tanja moet redelijk vroeg weer thuis zijn om haar moeder niet helemaal teleur te stellen. (Sunny is vrijdag al geweest en de ouders van Natalia zijn op vakantie, dus die komt er lekker makkelijk vanaf dit jaar). En omdat Bill vandaag marsleider is en dus niet meeloopt, sluit zijn wandelmaatje Fred zich vandaag bij ons aan.
Het waait lekker, maar de zon doet een dappere poging zich, door een flink wolkendek heen, toch zoveel mogelijk te laten zien. We verbazen ons over de schoonheid van het landschap. De kleine huisjes, het prachtige groen en de typische Hollandse stapelwolken! Fred heeft de route vanochtend vanaf 6 uur samen met Bill "gepijld" (jazeker, we verzinnen de werkwoorden waar je bij staat), dus de beschrijving hebben we niet nodig. Ook blijkt hij veel van de omgeving te weten en qua toeristische informatie komen we dan ook een hoop van hem te weten. Na een uurtje wandelen mogen we al weer zitten in de Museumboerderij van Ome Henk. We worden er ontvangen alsof we de Koningin zelf zijn, met verse koffie en Jodenkoeken waar we eventueel ook een hele week mee hadden kunnen doen, zo groot zijn ze. De hele boerderij staat vol met ouderwets gereedschap, landbouwwerktuigen en kleding uit de regio. En wat is ome Henk (terecht!) trots op zijn verzameling! Maar we zijn hier om te wandelen, dus snel verder maar weer. Onderweg verzinnen we nog wat slogans voor op onze T-shirts tijdens de 4daagse, maar we hebben vandaag zoveel inspiratie dat we 2 weken zouden moeten lopen willen we dat allemaal kunnen gebruiken. Om kwart voor twaalf komt Bill ons al een Palmpje brengen en Fred blijft ondertussen anderhalf uur lang volhouden dat het "nog maar een kwartiertje" lopen is naar de tweede stop. Maar als we dan eenmaal bij die tweede stop zijn, zit Bill daar op ons te wachten en krijgen zowel Tanja als Natalia een paar nieuwe voeten van hem. De verzorging krijgt vandaag een 10 met een griffel! Nog even een stukje langs het water, de Waddenzee en door de regen en dan zijn we alweer bij Partycentrum de Rotgans (onderweg ook wel naar gerefereerd als k*tgans, domme gans en vervelende gans). We geloven nooit dat DAT 25 km was, maar goed, we hebben gelopen en genoten, nog snel even wat drinken, wat uit de frituur, nog even plassen en in de auto maar weer, op weg naar huis! Bedankt Bill, je was geWELdig! En mannen: we zien jullie volgende week weer bij de Schipholtocht!